Wetenschappelijk gefundeerd is het niet. Maar op basis van wereldwijde gebruikersanalyses durf ik de stelling aan dat producerend Nederland achterloopt bij de intelligente implementatie van nieuwe strategieën en processen voor leveranciersmanagement. Geopolitieke spanningen, de Coronapandemie en de problemen in mondiale leveringsketens na één enkel in het Suezkanaal vastgelopen schip zorgen voor een mentaliteitsverandering. Geen afhankelijkheid meer van een handjevol leveranciers en dichter bij huis sourcen, is het motto. Bij de implementatie ervan zien we echter dat ondernemingen in de VS, Groot-Brittannië en Duitsland vaak verder zijn. Het probleem is deels te herleiden tot onvoldoende optimalisatie van bestaande infrastructuren en tot onvoldoende verbeeldingsvermogen en uitvoeringskracht.
In tegenstelling tot wat menig consultant en softwaremaker vertelt, is bovenstaande géén ICT-uitdaging. Moderne systemen voor planning en procesbewaking zijn doorgaans prima in staat om meer ketenpartners te managen. Het is echter wél nodig om de organisatie-achter-de-informatiesystemen te moderniseren, zowel organisatorisch als cultureel. Zo moet de planningsfunctie veel breder worden gedeeld omdat orders bij leveranciers niet langer alléén worden geplaatst op basis van bestellingen door eigen klanten, maar ook op basis van beschikbare menskracht en vervoerscapaciteit. En in de toekomst wellicht op nieuwe grootheden als uitstootquota en elektravoorziening. Kortom, veel méér afdelingen en functionarissen moeten vooraf worden betrokken. Managementdata uit de planningsystemen is in principe goud waard, maar alléén als dit tijdig wordt ontgonnen.
Data-analyse en de vertaling daarvan naar aanbevelingen voor het (top)management vergt ook nieuwe capaciteit.
Ik zie buiten mijn directe kring (te) weinig Nederlandse ondernemingen buitenlandse voorbeelden volgen. Planningssystemen worden onvoldoende benut, traditionele organisatiestructuren belemmeren vernieuwing. Dat is jammer en onnodig. Want met relatief kleine aanpassingen zijn grote verbeteringen te realiseren. Het begint bij het besef dat het beter moet en kan. Daarna is het een kwestie van leren van ketenpartners en profiteren van de expertise van softwareleveranciers en consultants die vaak al aan boord zijn en die dus ook nauwelijks extra investeringen vergen. Kijk bovendien verder dan de eigen branche. Uit mijn eigen praktijk komt het voorbeeld van de Amerikaanse vleesverwerkende sector, waar wij aan de grootste spelers mogen leveren. Aan deze top heeft men al vroegtijdig nieuwe leveranciersstrategieën geïmplementeerd. Hun ervaringen zijn beschreven en gevalideerd en worden inmiddels ook benut in onder andere de zuivelindustrie. Met hogere efficiency en minder verspilling als resultaat. Er ligt een belangrijke taak voor brancheverenigingen,softwareleveranciers en consultantsbureaus om de exclusiviteit van kennis en kunde te doorbreken. Essentie van de nieuwe leveranciersstrategieën is immers coöperatie. Waar kan dat beter beginnen dan met lessons learned te delen? Daar wordt iedereen beter van.
Wilt u wekelijks op de hoogte gehouden worden over actueel nieuws in de procesindustrie? Schrijf u dan hier in op onze nieuwsbrief of bekijk overige vacatures.